Niemand verwacht echt dat de stoel beweegt of op welke manier dan ook in contact komt met de gebruiker wanneer hij op een stoel of een stoel zit. Omdat ze deze onverwachte functie bieden, vinden we deze specifieke modellen zo ongewoon en interessant. Ze hebben allemaal stoelen die van vorm kunnen veranderen wanneer ze in contact komen met de gebruiker. Sommigen gebruiken ongewone materialen of vormen om dit te kunnen doen. Deze interactieve aard maakt de ontwerpen opvallen en voegt een nieuwe dimensie toe aan hun charme.
Laten we eerlijk zijn, dit ziet er niet uit als een comfortabel meubelstuk. Die verticale rotanpalen die deel uitmaken van de stoel beloven niet echt een geweldige ervaring. Je staat echter voor een verrassing. De palen wijken van de stoel af zodra je gaat zitten. Dit zorgt voor een aangename ervaring, comfortabeler dan aanvankelijk verwacht. De ontlasting wordt Ciquita genoemd en is ontworpen door Kenneth Cobonpue. Een fauteuilversie met rugleuning is ook beschikbaar.
Simon's stoelgang van Wolf & Maiden heeft een zitplaats gemaakt van champagnekurken. Het ontwerp is absoluut ongebruikelijk, hoewel dit niet de enige interessante manier is om kurken opnieuw te gebruiken. Het ontwerp van de ontlasting is gebaseerd op traditionele Zuid-Afrikaanse elementen die zijn geïntegreerd in een uiteindelijk moderne creatie. De kurken zijn gerangschikt in een raster dat de vorm aanneemt van het lichaam van de gebruiker en profiteren van de flexibiliteit van het materiaal.
Bekend om haar passie voor tactiele meubels en interessante geometrische ontwerpen gemaakt van ongebruikelijke materialen, bedacht Annie Evelyn het opvallende stuk Scotty. Het is een stoel gemaakt van teruggewonnen cipressenhout. Zoals u kunt zien, heeft de stoel een geometrisch ontwerp en is gemaakt van kleine stukjes die elkaar perfect aanvullen zoals in een puzzel. Terwijl de gebruiker gaat zitten, begint de stoel de structuur te wijzigen om zich aan te passen aan de positie en lichaamsvorm. Het resultaat is een comfortabele en aangename zitervaring.
Zou je op een stel eetstokjes zitten? Waarschijnlijk niet, maar misschien wil je dat nog eens overwegen als je deze kruk ziet ontworpen door Jason Dembski en Ryan Horsman. Ze creëerden de ontlasting uit hergebruikte stoomschalenbakken en eetstokjes, beide symbolisch voor de Chinese cultuur. Elke stoel is gemaakt van zes herbruikbare laden die op elkaar zijn gestapeld. Het interieur is gevuld met wegwerp-eetstokjes die op een schuimkussen staan, waardoor ze flexibel zijn.
De flexibiliteit van de SpringWood-ontlasting wordt gegeven door het ongebruikelijke ontwerp van de stoel. Ze zijn ontworpen door Carolien Laro en ze hebben een massief houten frame en wielen, waardoor ze gemakkelijk kunnen worden verplaatst voor extra flexibiliteit. De serie omvat ook krukken zonder zwenkwielen of met opvouwbare metalen frames plus een driezitsbank met een vergelijkbaar ontwerp. Het innovatieve deel is het feit dat de stoel dunne spleten heeft waardoor deze enigszins kan uitzetten op een manier die lijkt op een accordeon.
Deze eigenzinnige ontlasting, Pascal genaamd, is ontworpen door Holly Bradshaw Clegg en heeft een heel interessante uitstraling. Allereerst kun je meteen zien dat de ontlasting een ingebouwd leeslampje heeft dat erboven hangt en wordt ondersteund door een metalen staaf. Maar wat echt interessant is, is de manier waarop je het licht aandoet. De lamp wordt geactiveerd als er druk op de stoel wordt uitgeoefend. Met andere woorden, het detecteert wanneer u gaat zitten en schakelt automatisch in. Dat is een leuke eigenschap, zeker het overwegen waard voor je gezellige leeshoek. De stoel zelf is ook een beetje ongewoon, gemaakt van gelaagd schuim en gelamineerde dennen staven die gemakkelijk kunnen worden verwijderd en gereorganiseerd.
