Het Chamfer House, oorspronkelijk ontworpen in 1977 door Kevin Borland, is dit prachtige huis dat onlangs is gerenoveerd en bijgewerkt door Mihaly Schlocombe Architect. De frisse en inventieve aanpak van de studio transformeerde het huis en gaf het een nieuwe look, maar niet zonder ook het oorspronkelijke karakter te behouden.
De architecten hebben geen vooraf bepaalde stijl en laten de vereisten van elk project meestal hun werk leiden en leiden tot unieke oplossingen. Ze slagen erin om het grote geheel te zien, terwijl ze ook focussen op alle kleine details.
The Chamfer House ligt in Mornington, Australië en is in 2016 gerenoveerd. Het bevindt zich op een terrein van 964 vierkante meter met uitzicht op een baai. Sommige van de originele onderdelen zijn bewaard gebleven. Zo zijn bijvoorbeeld de houtstructuur en de plafonds niet vervangen.
Maar het huis moest worden aangepast om een jong gezin met specifieke behoeften tegemoet te komen, dus moesten enkele aanpassingen worden aangebracht. Terwijl de kernpersoonlijkheid van het huis werd behouden, werd de interne lay-out gewijzigd.
De woon- en slaapruimtes zijn opnieuw geconfigureerd. Het doel was om hun verbinding met het buitenleven en met de tuin in het bijzonder te versterken. Ze hebben grote ramen en glazen deuren die hen op dekken en terrassen openen en de panoramische uitzichten onthullen.
Het interieur is echt gastvrij. De houten plafonds en de zichtbare balken contrasteren met de vloerbedekking en witte muren. Er is een interessante balans tussen de materialen, kleuren en structuren die overal worden gebruikt.
De sociale zone heeft een open haard met een houtopslag aan een van de muren en een grijze bank die er tegenover staat. De eetruimte bevindt zich achter de bank en de twee functies zijn nauw met elkaar verbonden, maar slagen erin om op te vallen als individuele gebieden.
Gezellige raam hoekjes en casual lounge-ruimtes zijn verspreid over het huis. Het slaapgedeelte is ook heel charmant. Het houten plafond heeft een geometrisch motief dat past bij het repetitieve driehoekige motief dat de architectuur en het ontwerp van het hele huis bepaalt.
De achtertuin is meestal bezet door een groot zwembad. De ramen op volledige hoogte en de glazen deuren onthullen de interne ruimtes, waardoor binnen en buiten op een natuurlijke en harmonieuze manier worden verbonden.
Het interieur is slim verdeeld in verschillende afzonderlijke gebieden. Hoewel ze elk een eigen functie hebben, delen ze vaak een open plattegrond met andere functies. Het studiegebied is bijvoorbeeld een werkhoek met een eenvoudige plank en een verbinding met de sociale zone.
