The Owhanake Bay House is een moderne accommodatie op het eiland Waiheke, Nieuw-Zeeland. Het was een project van Strachan Group Architects in samenwerking met Tomik Ltd en Adam Mackenzie. Het huis kijkt uit op de buitenste eilanden van de Golf van Hauraki en het is een vredig familie-uitje. Het is ontworpen voor een semi-gepensioneerd echtpaar met heel weinig vereisten. Ze wilden een structuur op één niveau, gemakkelijk toegankelijk. Deze klinken als eenvoudige dingen om te bereiken, maar ze bleken een uitdaging te zijn, vanwege de natuurlijke hellingen op de site.
Het huis is ontworpen met drie smalle paviljoens. Het heeft een gebogen ontwerp dat buigt om de natuurlijke contouren van het land te volgen. Vanwege het gepartitioneerde ontwerp vereiste het project een minimale opgraving van het land terwijl het ook eenvoudig verplaatsing toestaat, alleen de gevraagde clients. Het huis is een vredig toevluchtsoord en het beschikt over een soort veranda, een leuke touch aan het ontwerp. De drie paviljoens hebben twee wiggen ertussen. Deze worden ruimtes voor het verzamelen van verzamelen tijdens regenachtige dagen.
De ruimtes tussen de paviljoens zijn niet leeg. Ze omvatten twee badhuizen, waarvan er één een zwembad / spa is. Dit zijn gebieden aan de grens tussen binnen en buiten en ze zijn voorzien van doorschijnende daken in polycarbonaat die het natuurlijke licht doorlaten. Het hoofdpaviljoen beschikt ook over een buitenkamer, ten westen van de woonkamer. Het is een verlengstuk van de woonruimtes in het interieur.
Het huis is gebouwd met behulp van duurzame natuurlijke materialen. Het heeft betonnen vloeren die zijn geïsoleerd en gepleisterd metselwerk. De geïsoleerde vloeren bieden ook passieve zonneverwarming met behulp van een zonnepaneel met 5 zonnepanelen en een elektrische back-up die ook dient als leverancier van warm water voor de rest van het huis. Het interieur is voorzien van houten afwerking, houten plafonds en grenen muren die een mooi contrast creëren en tegelijkertijd de sfeer verwarmen. {Foto's door Patrick Reynolds en gevonden op archdaily}.
