Deze eigentijdse structuur is een gezinswoning in Tokio, Japan. Het huis staat op een terrein van 1779.07 vierkante meter en moest vanwege deze omstandigheden grotendeels verticaal worden ontwikkeld. Het werd ontworpen door Aida Atelier + Kuno Lab en werd voltooid in 2011. De residentie werd gebouwd voor een gezin van drie en het wordt omringd door eigendommen die het bijna verstikken, waardoor er geen diepe voorgevel met de rivier en imposante krappe limieten zijn.
De meeste eigendommen rondom dit huis zijn in de loop der jaren onderverdeeld. Deze specifieke site heeft echter zijn integriteit behouden. Hoewel het land beperkt was en de klanten niet ten volle konden genieten van de schoonheid van de omgeving, probeerden de architecten ten volle te profiteren van wat ze kregen. In plaats van het huis te laten opgaan in dat kleine gebied omringd door andere woningen, probeerden ze het een openheid naar het landschap mogelijk te maken. Om dat te bereiken, probeerden de architecten dit huis te onderscheiden van de rest van de panden.
Het plan was om het huis zowel verticaal als horizontaal te ontwikkelen en om niet hetzelfde oude ontwerp te gebruiken als de meeste huizen in het gebied. Dientengevolge slaagden de architecten erin om in een door stagnatie gedefinieerde ruimte een nieuw concept te introduceren. Ze creëerden een visueel intrigerende woning met een eigentijds ontwerp. De buitenkant is volledig wit en verdeeld in drie grote blokken. Deze ogenschijnlijk onafhankelijke volumes zijn met elkaar verbonden en bieden afzonderlijke gebieden met specifieke functies.
Ze vormen een huiscomplex en ze onderscheiden zich van de rest van de eigenschappen door hun compacte ontwerp en gebrek aan en intrigerende structuur die het interieur sluit en niemand binnen laat gluren. De voorgevel is bijna volledig omsloten en heeft slechts twee ramen. Het is ook waarom dit huis nogal mysterieus lijkt als het van buitenaf wordt gezien. {Gevonden op archdaily}.
