Verbandkammer is een ingenieuze structuur ontworpen door architecten Nilsson Pflugfelder. Het is moeilijk om het te beschrijven omdat het geen goed gedefinieerde functie heeft. Het is een installatie die lijkt op een enorme container en heeft een modulair ontwerp dat het mogelijk maakt om opnieuw te worden geconfigureerd. Hierdoor kan het worden gebruikt als een werkruimte, maar ook als een ontmoetingsruimte, studio of miniatuurverblijf.
Verbandkammer is gebouwd met een combinatie van 40 componenttypen. Het is opgedeeld in verschillende ruimtes en binnenin heeft het functionele opbergruimtes zoals open planken. Gedurende de tijd die op de tentoonstelling werd gepresenteerd, werden deze schappen gearchiveerd met bestanden en tekeningen met informatie over projecten en tentoonstellingen die eerder werden georganiseerd door de kunstinstelling. Binnen zijn er ook computers en een koffiezetapparaat, iedereen moet zich klaarmaken voor werk.
Na de tentoonstelling wordt de container verplaatst en uit elkaar gehaald. De componenten worden aangepast en dienen verschillende doeleinden, zodat deze niet volledig verdwijnen. Het is eerder een manier om herboren te worden. Verbandkammer is niet alleen een ingenieuze manier om ruimte te gebruiken, maar ook een vorm van inkapselende informatie.
Het stelt ons in staat een blik te werpen op de toekomst en ons misschien in te denken hoe alles zal evolueren, maar het geeft ons ook de gelegenheid om herinneringen op te halen over het verleden. Het is een soort overgang van verleden naar heden en toekomst. Dat komt ook omdat het geen compleet nieuw ontwerp is, maar een manier om bestaande informatie te hergebruiken en te laten glanzen.
