Oude gebouwen hebben een speciaal iets dat je niet helemaal kunt krijgen bij het bouwen van een nieuw huis, een speciale sfeer die het hele pand er mysterieus en vol charme doet uitzien. Sommige architecturale en ontwerpkenmerken zijn het waard om te behouden wanneer ze met zo'n ruimte omgaan. Maar welke en hoe zullen ze zich mengen met alle nieuwe toevoegingen. Dit zijn enkele van de uitdagingen waarmee asdfg Architekten te maken kreeg toen ze deze oude structuur in Berlijn moesten renoveren.
De naam van het project is MullerhausMetzerstrasse en het huis is gelegen in Berlijn, Duitsland. De renovatie werd voltooid in 2016. Voordien diende de structuur als een politiebureau en een werkplaats en bleef hij vele jaren leeg en ongebruikt. Het was in slechte staat en het interieur was georganiseerd in vele kleine kamers die niet echt voldeden aan de moderne behoeften van de nieuwe eigenaren.
Omdat het gebouw een erfgoedstructuur is, legden de autoriteiten enkele regels op met betrekking tot het exterieurontwerp. Ze vroegen de gevel eruit te zien in een tekening uit 1844, met als doel de geschiedenis te bewaren en de vroegere schoonheid te herstellen. De architecten kozen ervoor om enkele van de lijnen in de tekening te interpreteren in een poging om het gebouw ook een originelere uitstraling te geven.
Er werd een consens bereikt en iedereen stemde ermee in om de geschiedenis van het gebouw te laten zien en zijn schoonheid te herstellen zonder de gevel eruit te hoeven laten zien alsof het echt 170 jaar oud is. Om dat te verhelpen, gebruikten de architecten oude technieken en materialen en maakten van deze negentiende-eeuwse ruïne een prachtig eengezinswoning.
Omdat de oorspronkelijke plattegrond niet geschikt was voor een gezinswoning en de meeste kamers erg klein waren, werden de binnenmuren gesloopt. Alle behalve één werden verwijderd, waardoor het huis leeg en met een grote scheidingslijn in het midden. Uiteraard moesten alle buitenmuren worden bewaard zonder de mogelijkheid om te wijzigen of toe te voegen.
De begane grond werd een sociaal gebied met een dubbele hoogte ruimte en een trap die het verbindt met het bovenste niveau. Hier delen de keuken, eet- en loungeruimtes een open plattegrond en veel ramen. Een leuk detail is het feit dat de bakstenen op de muren werden blootgesteld en opgenomen in het nieuwe interieurontwerp. De trap en het interieur van de keuken zijn ontworpen met behulp van het hout van de oude balken aan het plafond.
Op de eerste verdieping werden de privéruimtes en een galerieruimte geplaatst. De slaapkamer van de ouders en de galerij zijn gescheiden door een grote schuifdeur. Er is een open gebied dat op een kantoor aan huis lijkt, behalve dat het de privacy en formaliteit van zo'n kamer mist.
Veel van de speciale en unieke ontwerpelementen zijn opgenomen in het huis. De badkamers hebben bijvoorbeeld wastafels die speciaal zijn ontworpen voor dit specifieke project. De badkuip is ook een op maat gemaakte creatie die door de architecten is ontworpen om perfect bij de ruimte en stijl van het huis te passen.
